εισαγωγή στην ανυπαρξία

 Μερικές μέρες απλά δεν θέλεις να υπάρχεις .
Να σταματήσεις για λίγο να υπάρχεις.
Να σταματήσεις να σκέφτεσαι.
Να αποβλακωθείς με κάτι απλά και μόνο για να μην σκέφτεσαι,
γιατί η όποια σκέψη είναι επώδυνη.
Δεν αντέχεις άλλο και σε πιάνει ασφυξία.
 
Πνίγεσαι στο ίδιο σου το κεφάλι και
οι σκέψεις σου τρέχουν πιο γρήγορα από όσο μπορείς να αντιληφθείς.
Oι ώρες και οι μέρες περνάνε.
Και εσύ μένεις εκεί, ακίνητος,
Η ζωή κινείται, προχωράει, συνεχίζει
περνάει και δεν μπορείς να την γυρίσεις πίσω.
 
Ένα πρωινό στα στενά της Αθήνας.
Ένα ταξίδι στο Παρίσι.
Να κάνουμε όσα θελήσαμε και όσα δεν είπαμε ποτέ.
Σε ένα τετράδιο να γράφω ό,τι μέσα στο μυαλό μου συμβαίνει,
σε μία προσπάθεια συμφιλίωσης με εμένα.
Όμως θα μείνω στην προσπάθεια.
Δεν ξέρω πως να υπάρξω
Σε έναν κόσμο διαρκούς αστάθειας,
Αναζητώ , μάταια, μια σταθερότητα που η ζωή δεν μπορεί να μου προσφέρει.

https://open.spotify.com/playlist/7d7XAXQoxJNuS0wpq9vIr4

τελεία.