θερινά σινεμαδάκια

Είναι καλοκαίρι και μυρίζω γιασεμί . Τι πιο όμορφο; Έχεις ξεμείνει στην πόλη μα μη σε νοιάζει. Εδώ, λίγο πιο κάτω βρίσκεται ένας μικρός παράδεισος· ένας παράδεισος κρυμμένος ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Όταν περνάς απ' έξω μυρίζεις το φρέσκο ποπ-κορν, ακούς τα κλικ και τα φσστ από τις μπύρες, νιώθεις την ευφορία του κόσμου, την καλή διάθεση και ακούς το γέλιο τους. Κάθε φορά ταξιδεύεις και αλλού. Κάθε νύχτα κάνεις διακοπές σε διαφορετικό μέρος. Δεν είσαι πια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Δίνεις ραντεβού νωρίτερα με την παρέα για να πιάσετε καλές θέσεις. Περιμένετε στην ουρά να βγάλετε εισιτήριο -δεν μας αρέσουν τα ηλεκτρονικά γιατί αν κάτι μας έμαθαν τα φθηνά τσιγάρα είναι, μεταξύ άλλων, να κρατάμε ενθύμια και από τις πιο απλές αναμνήσεις. 

Όμως όπως η ταινία είναι προσωπική υπόθεση -πιστεύω- έτσι και το σινεμά. Μέσα στην ησυχία και στη φασαρία, παρατηρείς τα φώτα στις γύρω πολυκατοικίες που ανάβουν, σβήνουν και αναβοσβήνουν, το ζευγάρι που ζει τον έρωτά του δύο σειρές πίσω σου, τον παππού στην δεξιά μεριά που έχει έρθει μόνος του - αλλά έχει και αυτός τη δική του ιστορία.

Θερινά σινεμά: ένας κόσμος μέσα στον κόσμο. Για να πας μόνος, να πας με παρέα, να βρεις παρέα, να δεις τον κόσμο και να υπάρξεις ανάμεσα σε άλλες ψυχές, γιατί εκεί σαν να ξαναζωντανεύεις. Σε κάθε προβολή φεύγεις λίγο ελαφρύτερος, με λίγο περισσότερο καλοκαίρι μέσα σου. 

τελεία.

Υ.Γ. Γιατί τι θα ήταν το καλοκαίρι αν δεν βλέπαμε τα φθηνά τσιγάρα στο θερινό Απόλλων.

https://youtu.be/q7dK_-7vz2w
https://open.spotify.com/track/2v1NPItyYpa8BSjtAgq9g6?si=e61dc64842b94df8